آلودگی هوا یا آلودگی جوی اصطلاحی است که تمام عوامل فیزیکی، شیمیایی و زیستی را در بر می‌گیرد که ویژگیهای طبیعی جو (اتمسفر) را تغییر می‌دهند.

مهمترین آلاینده های جوی
منوکسید کربن (CO)
اکسید نیتروژن (Nox)
اکسید گوگرد (SOx)
هیدروکربورها (CxHy)
ذرات معلق (PTS)
ازون (PTS)

برای تمام این مواد به استثنای هیدروکربورها یکسری مقرراتی وجود دارند که این مقررات محدودیتهایی را برای استانداردسازی "کیفیت هوا" ارائه می‌کنند. این محدودیتها با شرایط سلامت انطباق دارند و در صورتی که شاخصهای این مواد از سطح این استانداردها فراتر رود این آلاینده ها می‌توانند به شدت سلامت عمومی‌را در معرض خطر قرار دهند.

 منابع انتشار آلاینده ها
خدمات حمل و نقل عمومی
نیروگاههای ترموالکتریک
صنایع
مصارف خانگی
کشاورزی و شیلات

زمانی که این مواد در اتمسفر منتشر می‌شوند مواد سمی‌با جریان هوا به مناطق دورتر حداکثر تا فاصله هزار کیلومتر منتقل می‌شوند.

 فلزات سنگین
فلزات سنگین نیز از دیگر مواد سمی‌هستند که می‌توانند به شدت منجر به آلوده شدن هوا شوند. این فلزات عبارتند از: کادمیم (Cd)، سرب (Pb) و جیوه (Hg)

 رژیم غذایی
1- در روزهایی که سطح آلودگی هوا به مرحله بحرانی می‌رسد خوردن میوه و سبزیجات تازه که محتوی ویتامینهای مختلف هستند توصیه می‌شود. ویتامینها با رادیکالهای آزاد مقابله می‌کنند. مواد آلاینده قادرند سطح رادیکالهای آزاد را افزایش دهند.

 2- محدود کردن مصرف نمک

 3- عادت دادن کودکان به خوردن سیر، پیاز و تره فرنگی. هرچند ممکن است بوی این مواد آزاردهنده باشد اما این سبزیجات محتوی میزان زیادی گوگرد هستند و بنابراین می‌توانند از موکوس (مخاط) دستگاه تنفسی محافظت کنند.

 4- نوشیدن زیاد آب که به کلیه ها کمک می‌کند املاح اضافی از بدن خارج شوند.

  علائمی‌که نشان دهنده مشکلات سلامتی ناشی از آلودگی هوا هستند
 آلودگی جوی می‌تواند موجب سوزش چشمها، گلو و ریه ها شود. قرمز شدن چشمها، سرفه و احساس تنگی قفسه سینه از علائم شایع در زمان افزایش سطح آلودگی هوا به شمار می‌روند.

 www.seemorgh.com/entertainment

منبع: mehrnews.com